- pomęczyć
- глаг.• замучить• помучить* * *pomęcz|yć\pomęczyćony сов. 1. утомить, измучить (многих);2. (jakiś czas) помучить* * *pomęczony сов.1) утоми́ть, изму́чить (многих)2) (jakiś czas) пому́чить
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
pomęczyć — dk VIb, pomęczyćczę, pomęczyćczysz, pomęczyćmęcz, pomęczyćczył, pomęczyćczony 1. «spowodować zmęczenie wielu osób, stworzeń; utrudzić, znużyć fizycznie lub psychicznie» Pomęczone konie musiały odpocząć. Niech go ciekawość pomęczy. 2. zwykle w… … Słownik języka polskiego
pomordować — dk IV, pomordowaćduję, pomordowaćdujesz, pomordowaćduj, pomordowaćował, pomordowaćowany 1. «mordując pozbawić życia jednego po drugim, zabić wiele osób» Zwłoki pomordowanych jeńców. 2. «zmęczyć jednego po drugim, spowodować zmęczenie wielu osób;… … Słownik języka polskiego
potrudzić się — dk VIa, potrudzić siędzę się, potrudzić siędzisz się, potrudzić siętrudź się, potrudzić siędził się 1. «zadać sobie trud, zabiegając o coś przez pewien czas; pomęczyć się przez pewien czas, znużyć się robiąc coś, pokonując trudności» Trzeba się… … Słownik języka polskiego